لحظه دیدار امام زمان(عج) با ۳۱۳ یار برگزیده‌اش چگونه خواهد بود؟

راز نخستین دیدار امام زمان(عج) با ۳۱۳ یار خاص

با آغاز ظهور حضرت مهدی(عج)، ۳۱۳ تن از یاران برگزیده و وفادار ایشان گرد وجود مقدسشان حاضر می‌شوند. این یاران چون کوه در برابر سختی‌ها و حوادث ایستادگی کرده و لحظه‌ای امام خود را تنها نمی‌گذارند. درباره نخستین ملاقات امام عصر(عج) با این جمع ویژه، روایت‌های متعددی نقل شده است. پرسش اینجاست: در اولین دیدار، امام چه واکنشی نشان خواهد داد؟

سخن امام صادق (ع) درباره دیدار امام  زمان با ۳۱۳ یار خود

سَيَأْتِي مَسْجِدَكُمْ هَذَا يَعْنِي مَكَّةَ ثَلاَثُمِائَةٍ وَ ثَلاَثَةَ عَشَرَ يَعْلَمُ أَهْلُ مَكَّةَ أَنَّهُمْ لَمْ يَلِدْهُمْ آبَاؤُهُمْ وَ لاَ أَجْدَادُهُمْ عَلَيْهِمُ اَلسُّيُوفُ مَكْتُوبٌ عَلَى كُلِّ سَيْفٍ كَلِمَةٌ تَفْتَحُ أَلْفَ كَلِمَةٍ تُبْعَثُ اَلرِّيحُ فَتُنَادِي بِكُلِّ وَادٍ هَذَا اَلْمَهْدِيُّ يَقْضِي بِقَضَاءِ آلِ دَاوُدَ لاَ يَسْأَلُ عَلَيْهِ بَيِّنَةً .

ابان بن تغلب گويد:امام صادق(ع)فرمود:

در روایتی آمده است که در آینده‌ای نزدیک، سیصد و سیزده نفر وارد مسجدالحرام خواهند شد؛ در حالی که مردم مکه آنان را می‌شناسند، اما هیچ‌کدام از پدران و نیاکانشان اهل مکه نبوده‌اند. این یاران شمشیرهایی در دست دارند که بر هر یک از آن‌ها واژه‌ای نقش بسته است و از هر واژه، هزاران معنا آشکار می‌شود. سپس بادی وزیده می‌شود که در بیابان‌ها ندا می‌دهد: «این است مهدی که همچون داود حکم می‌راند و برای فرمان‌هایش نیازی به گواه ندارد.» (نقل از: الخصال، ج۳، ص۶۴۹)

سخن امام باقر(ع) درباره دیدار امام زمان با ۳۱۳ یار ویژه خود

الإمامُ الباقرُ علیه السلام :فإذا خَرجَ أسْندَ ظَهْرَهُ إلَی الکعبةِ،و اجْتَمعَ إلیه ثلاثُ مائةٍ و ثلاثةَ عَشَرَ رجُلاً، فأوّلُ ما یَنطِقُ بهِ هذهِ الآیةُ:«بَقِیّةُ اللّه ِ خیرٌ لکم إنْ کُنتم مؤمنین» . ثُمّ یقولُ:أنا بَقِیّةُ اللّه ِ و حُجّتُهُ و خلیفتُهُ علَیکُم، فلا یُسَلِّمُ إلَیهِ مُسَلِّمٌ إلاّ قالَ:السّلامُ علیکَ یا بَقِیّةَ اللّه ِ فی أرضِهِ.

هنگامی که قیام کنند، به کعبه تکیه می‌دهند و ۳۱۳ یار وفادار ایشان را احاطه می‌کنند. اولین سخن حضرت این است: «بقیّة اللّه برای شما بهتر است اگر ایمان داشته باشید.»
سپس می‌فرمایند: «من بقیّة اللّه و حجّت و جانشین خدا بر شما هستم.»
و هر کسی که درود فرستد، پاسخ شنیده می‌شود: «درود بر تو ای باقیمانده خدا در زمین.»