قاصدک رها شده

قاصدک رها شده 

گاهی در میان نبرد های زندگی، دنبال روزنه ی کوچکی از امید می گردیم. 

که نقطه ی اتصال ما به این دنیا و 

متعلقاتش است. این روزنه ی امید برای

هر انسانی به شیوه ی خاصی است. 

و رنگ و نمود متفاوتی برای هر شخص 

دارد. بعضی انسان ها به مانند قایق 

شکسته ای هستند. که تکه پاره های 

خود را روی امواج دریا به سختی به این

سو و آن سو می کشانند. چرا که هنوز 

امید دارند. که روزی به ساحل امن وجود

خود برسند. و بتوانند با خیال راحت آرام 

گیرند. هر انسانی دارای دو بعد پیدا و

پنهان در نهاد خود است. الزاما انسان ها 

بعد پنهان خود را بیشتر دوست دارند. 

چون در این بعد به دور از تصورات ذهنی

انسان ها به خود واقعی نزدیکترند. 

و اون چیزی که اشخاص از اون فرد 

می بینند. فقط بعد آشکارا و ظاهری 

است. هر انسانی به صورت نا خودآگاه 

کشش خاصی به امید دارد. و تقلای 

انسان ها برای بقا و ادامه زندگی و نجات

خود از بن بست های روزگار نشان از این

دارد، که انسان به امید زنده است .

شاید تعدادی از افراد این شیارهایی که

امید از آن سرباز می‌کند. به چشم دل 

نبینند. و امید خود را به پای تلاش 

بیهوده برای زندگی بگذارند. ولی در اصل

این تمایل گریز ناپذیر انسان به ادامه 

حیات باعث می شود. که دوام بیاورند. 

و مانند قاصدکی رها شده، که بعد از 

مرگ به راه می افتد. به ادامه حیات 

تمایل پیدا کنند. وچاره ای نیست جز 

صبر وتلاش برای رسیدن به کمال هر 

انسانی. 

گوهر خود را هویدا کن کمال اینست وبس

خویش را در خویش پیدا کن کمال اینست وبس 

سنگ دل را سرمه کن در آسیاب رنج ودرد

دیده را زین سرمه بینا کن کمال این 

است و بس

          زندگی نامه پروین اعتصامی 

پروین اعتصامی که نام اصلی او رخشنده

اعتصامی است. در 25 اسفند سال 

1285 در تبریز به دنیا آمد. و در کودکی 

به همراه پدر خود به تهران آمد. 

او ادبیات فارسی و عربی را از پدر خود 

یاد گرفت. پروین در سال 1313 با پسر 

عموی خود ازدواج کرد. همسر او افسر 

شهربانی بود. و به دلیل اینکه همسرش 

خوی نظامی گری داشت. واخلاق او با 

رفتار واحساسات لطیف وشاعرانه 

پروین مناسبت نداشت. ومنجر به جدا شدن او از همسرش شد. 

تنها اثر چاپ ومنتشر شده از پروین 

دیوان اشعار اوست. که دارای 606 شعر

شامل اشعاری در قالب های مثنوی، 

قطعه و قصیده می باشد. 

او در 15 فروردین 1320 در تهران بر اثر

بیماری حصبه درگذشت. و در حرم 

فاطمه معصومه در قم در آرامگاه 

خانوادگیش در کنار پدرش به خاک سپرده شد .

       معرفی کتاب📚

سال بلوا

نویسنده:عباس معروفی 

که بین سال‌های 1368_1371نوشته شده است. 

خلاصه کتاب :نوشا یا نوش آفرین که 

دختری زیبا، بازیگوش وشوخ طبعی است

پدر او سرهنگ نیلوفری است. که به 

خیال پیشرفت وترقی همراه همسرش 

عالیه خانم ودخترش از شیراز به سنگسر 

می آید. اما مدتی بعد درمی گذرد. 

وهمسر ودخترش را تنها می گذارد. 

در این داستان نوشا وحسینا که در 

کارگاه کوزه گری کار می کند. عاشق و

شیفته هم می شوند. اما مادرش مانع 

ازدواج آن دو می شود. ونوشا را به عقد

دکتر معصوم در می آورد. اما نوشا 

هرگز نمی‌تواند حسینا را فراموش کند. 

وهمین باعث درگیری بین او ودکتر 

معصوم می شود. وسرانجام در خلال 

داستان حسینا ناپدید می شود. 

ونوشا نیز دیوانه شده و ذره ذره آب 

می شود و عاقبتی تلخ پیدا می‌کند. 📚📖

​​​​​​